Dünya üzerinde bir çok implant markası mevcuttur. İmplantların fiyatlarının değişken olmasının sebebi dizaynı ve implant yüzeyindeki kalitesidir. Bir implant yüzeyi ne kadar iyi işlenmişse kemik ile kaynaşması o oranda başarılı olmaktadır. Bu nedenle implant tedavisi ücretleri kullanılan implant markasına göre değişkenlik göstermektedir.
İmplant tedavisi, ilk etapta kısa vadede hastalara kaybedilen dişlerin yerine uygulanabilecek alternatif tedavi yöntemleri olan porselen köprüler ya da damak protezlerden daha yüksek geliyor. İmplantların pahalı olmasının sebebi, materyalleri ara parçaları ve protez parçalarının yüksek maliyetinden kaynaklanmakta. İmplantlar, titanyum materyaliyle, uzun AR-GE çalışmaları sonrasında çok yüksek teknoloji gerektiren yüzey pürüzlendirme işlemleri sonrası steril şartlarda üretilmektedir. Bu durumda ciddi bir maliyete sebep olmakta. Titanyum materyalinden yapılan büyük boyutlardaki diz ve kalça protezlerinin aksine dental implantlar çok ince çap ve kısa boylarda yüksek kuvvetlere dayanım göstermeleri için özel işlemlerden geçirilmekteler. Titanyum materyali, dayanıklılığı ve sağlamlığıyla bilinen bir metal olması nedeniyle implantlar da uzun süreli olarak çiğneme kuvvetlerine karşı gelebilmektedir. Ayrıca titanyum vücut ile dost, biyouyumlu nadir metallerden bir tanesi olma özelliği taşıyor.
Dental implanta alternatif tedavilerden olan porselen köprüler ilk etapta hastanın estetik ve fonksiyon beklentilerini karşılarken uzun dönemde yapılmaları esnasında dişlerin ve vücudun en sağlam dokusu olan mine tabakasının aşındırılması ve tamamen ortadan kaldırılması gerekliliği yüzünden destek alınan dişlerin ömrünü oldukça kısalatarak porselen protezler altından bu dişleri çürüklere ve kırılmalara karşı dayanıksız hale getiriyor. Ayrıca destek dişlerin kendileri üzerine gelen çiğneme kuvvetlerinin yanı sıra eksik olan diş bölgesine gelen çiğneme kuvvetlerinin de yükünü getirerek yüksek kuvvetlere maruz kalmalarına sebep oluyor. Bu nedenle uzun dönemde bir diş boşluğunu telafi etmek üzere yapılan bu uygulamalar destek dişlerinde kaybedilmesi ile birden çok dişin kaybına yol açıyor. Uzun dönemde sorun büyümüş ve bu etapta ihtiyac duyulan implant sayısını artırarak maliyeti artırmış oluyor.
Damak protezler ise dişsiz bölgelerde çiğneme kuvvetlerini çene kemiği üzerine basınç yaparak karşıladıkları için zaten bölgedeki dişlerin kaybedilmesinin başlattığı kemik erime sürecini hızlandırarak hastaların çene kemiklerinin ciddi derecede hacimlerinin kaybolmasına sebep oluyor. Bu durum ileri dönemlerde damak protezlerin tutmamasını ve uyumlarının bozularak sürekli ağızda hareket etmelerini hatta ağızdan düşmelerine sebep oluyor. Kemik hacminin kaybolması ileri dönemde yapılacak implant operasyonunu oldukça zor/karmaşık hale getirecek hatta yapılmasına izin vermeyecektir.